Zachęcamy do głosowania na nasze projekty w Łódzkim Budżecie Obywatelskim. Głosować może każdy mieszkaniec Łodzi (nawet dzieci). W ramach projektów osiedlowych można głosować na max 5 projektów z max 2 osiedli. Termin do 31 października. Teofilów-WielkopolskaBieg na orientację na Teofilowie B207TW. W obu eduGrach czytane na głos polecenia ułatwiają dzieciom zrozumienie treści ćwiczeń. Poznaj sprawdzone gry edukacyjne online z matematyki, polskiego, historii oraz informatyki dla dzieci z klas 1–8. Zobacz, jak wygląda nauka poprzez zabawę! Mnóstwo produktów wspierających rozwój Maluszków. Sprawdź i kupuj wygodnie - W górę, w prawo i na wprost. Ćwiczenia rozwijające orientację w kategorii Integracja sensoryczna / Poradniki dla Rodziców / KSIĄŻKI Znajdziecie tutaj 14 plansz demonstracyjnych na których umieściliśmy obrazek z podpisem: Wydrukuj za darmo plansze edukacyjne PDF o przyimkach, stronach i orientacji przestrzennej. Poprowadź ciekawe zajęcia z uczniami i przedszkolakami. Dzięki tym kolorowym i uroczym obrazkom dzieci na pewno szybko zrozumieją położenie i poznają Psotkov memoriál, 38. edycja. Kalendarz biegowy 2023 - Zawody biegowe, wirtualne biegi dla każdego. Kalendarz biegów i terminarz imprez na 2023 w Polsce i Europie. Zapisy na bieg. Test w skali Kinseya dla mężczyzn. Sergio123. 6346. Skala Kinseya to jeden z najlepszych sposobów określenia orientacji seksualnej. Sugeruje, że nie każdy musi mieścić się w ramach dwóch kategorii: heteroseksualności i homoseksualizmu. Dowiedz się teraz, gdzie jesteś w skali Kinseya. Zaczynajmy. . Autor: Pedagogika Specjalna - portal dla nauczycieliOpublikowano: 3 października 2017 roku. Żyjemy w przestrzeni, już od urodzenia uczymy się, jak ją rozumieć. Człowiek zaczyna poznawanie przestrzeni od świadomości własnego ciała, czyli od własnego „ja” (imię, wygląd, nazwy części ciała). Następnie dziecko zaczyna patrzeć na otoczenie ze swojego punktu widzenia. Powoli zauważa, że coś znajduje się przed nim, za nim, z boku itd. Kolejnym krokiem w rozwoju jest kształtowanie się zdolności widzenia świata oczami innej osoby. Ten etap nie jest łatwy i wymaga już wysiłku intelektualnego (rozumienie pojęcia przesunięcia i obrotu). Z chwilą pójścia do szkoły, dzieciom potrzebna jest jeszcze jedna umiejętność – orientacja na kartce papieru, co jest konieczne w procesie nauki czytania i pisania, a później podczas uczenia się matematyki, fizyki, geografii. Nabywanie tej umiejętności nie jest łatwe. Edyta Gruszczyk-Kolczyńska uważa, że dzieci rozpoczynające naukę w szkole, powinny dysponować umiejętnością patrzenia na otoczenie oczami drugiej osoby i orientowania się na kartce papieru. W przeciwnym razie, nie będą rozumiały poleceń nauczycieli. Zdaniem prof. Gruszczyk-Kolczyńskiej, dziecko poznaje przestrzeń w działaniu, poprzez własny ruch – obserwuje, czuje i nazywa swoje doświadczenia. Dlatego powinniśmy aranżować dla niego sytuacje poznawcze, zabawy i zadania do wykonania. Jak rozwijać u dziecka orientację przestrzenną? Poniżej prezentujemy zestaw przykładowych ćwiczeń i zabaw. Poznawanie swojego ciała Dziecko pokazuje i nazywa poszczególne części ciała, dotyka ich, porusza wskazaną częścią ciała np. „poruszam głową, poruszam oczami, poruszam buzią…” Zabawy przed lustrem Dziecko ogląda swój wizerunek w lustrze, pokazuje i nazywa części ciała, rusza poszczególnymi częściami ciała, naśladuje i pokazuje miny w lustrze (dowolne miny lub związane z emocjami np. jestem wesoły, jestem smutny, jestem zły). Powitanie częściami ciała Uczniowie witają się poszczególnymi częściami ciała zgodnie z poleceniami nauczyciela, np. „podajcie sobie prawe ręce, dotknijcie się lewymi kolanami, poklepcie się po lewym ramieniu”. Zabawa ruchowa „Owoce” Wokół dziecka na podłodze rozkładamy różne owoce. Dziecko określa położenie tych owoców względem swojej osoby. Pytamy np. Gdzie leży jabłko? Gdzie jest śliwka? Gdzie leży gruszka? Franczyk A., Krajewska K. (2009): Zabawy i ćwiczenia na cały rok. Zabawa ruchowa z piłką Terapeuta wydaje dziecku polecenia np.: – stań za piłką – stań przed piłką – stań obok piłki – podnieś piłkę do góry – postaw piłkę na podłodze – podnieś piłkę z podłogi – rzuć piłkę do mnie. Zabawa z masą solną Pomoce: masa solna, dwie tacki, ryż lub inne materiały do ozdabiania. Dziecko formuje na dwóch tackach dwa duże koła z masy solnej. Na jednej tacce odciska prawą dłoń, a na drugiej lewą. Odciśnięte dłonie ozdabia wg własnego pomysłu. Umieszczanie przedmiotów wg instrukcji Gromadzimy różne przedmioty i rozkładamy w sali, np. jabłko na ławce, piłkę pod biurkiem, klocek na telewizorze, zegarek obok krzesła. Dziecko odpowiada na pytanie, gdzie są umieszczone poszczególne przedmioty. Umieszczanie przedmiotów wg instrukcji Zadaniem dziecka jest ułożenie klocków wg poleceń nauczyciela. Np. połóż żółty klocek przed sobą, z prawej strony żółtego klocka połóż zielony klocek. Na zielonym klocku połóż czerwony klocek itd. Skorek E. red. (2012): Terapia pedagogiczna Zabawa ruchowa Dzieci wykonują polecenia nauczyciela, np. – na środku dywanu stanie Ola – obok Oli stanie Ania – za Anią stanie Jurek – z prawej strony Jurka stanie Mateusz – przed Mateuszem stanie Iza. Zabawa ruchowa Dzieci biegają po klasie. Na sygnał nauczyciela, ustawiają się i wykonują zadania wg jego instrukcji, np. stańcie obok okna, przykucnijcie pod ławką, zatrzymajcie się przed tablicą. Chodzenie „pod dyktando” Dorosły stoi obok dziecka i wydaje polecenia: „idź dwa kroki w prawo…, teraz trzy kroki do przodu…, dwa kroki do tyłu…, pięć kroków w lewo…” W rozwijaniu orientacji przestrzennej bardzo przydatne mogą okazać się ćwiczenia zaproponowane przez Weronikę Sherborne (Metoda Ruchu Rozwijającego), zabawy paluszkowe i dziecięce masażyki wg Marty Bogdanowicz, zabawy muzyczno-ruchowe oraz ćwiczenia rysunkowe i graficzne. Bibliografia Franczyk A., Krajewska K. (2009): Zabawy i ćwiczenia na cały rok. Propozycje do pracy z dziećmi młodszymi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, Wydawnictwo Impuls, Kraków. Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E. (1997): Dziecięca matematyka. Edukacja matematyczna dzieci w domu, przedszkolu i szkole, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. Skorek E. red. (2012): Terapia pedagogiczna, Wydawnictwo Impuls, Kraków. Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli Najbliższy weekend przyniesie wiele ciekawych propozycji dla pasjonatów aktywnego spędzania czasu. Do wyboru są siatkówka plażowa, wyścig pływacki, gry na orientację, piłkarzyki, joga czy rolkowisko. Wszystkie imprezy i treningi znajdziecie w naszym Kalendarzu imprez. Sprawdź, w jaki sposób można spędzić czas w sobotę i niedzielę, 23-24 Kalendarz imprez na weekend, 16-17 lipcaTurniej siatkówki plażowej - Zagraj o zdrowieW Gdańsku odbędzie się kolejny z cyklu turniejów "Zagraj o zdrowie" przy wejściu na plażę nr 52. Zapisy rozpoczynają się o godz. 9, a rozgrywki o godz. 10, w niedzielę, 24 lipca. Organizatorem jest Gdański Ośrodek Sportu. Dla najlepszych par w każdej z kategorii przewidziane są nagrody pieniężne. Udział jest pływacki dookoła mola im. Jacka StarościakaSopocki MOSiR w sobotę, 23 lipca zaprasza na wyścig pływacki dookoła mola im. Jacka Starościaka. Zawody z ponad 20-letnią tradycją rozpoczną się o godz. 12. Zapisać się można na stronie internetowej lub w biurze zawodów usytuowanym przy wejściu na plażę nr 23. Każdy z uczestników otrzyma pamiątkowy medal, a najlepsi nagrody. Udział jest Parkowe na Orientację - Park PrzymorzeBractwo Przygody Almanak wraz z Radą Dzielnicy Żabianka Wejhera Jelitkowo Tysiąclecia w niedzielę, 24 lipca zapraszają na imprezę z cyklu "Gry Parkowe na Orientację" do Parku im. Ronalda Reagana. Uczestnicy mają do wyboru cztery kategorie startowe. W każdej z nich możliwy jest start indywidualny lub w grupie o dowolnej liczebności. Mile widziane są także dzieci. Biuro zawodów czynne będzie od godz. 9:30. Starty do godz. 13:30. Zapisy na stronie internetowej lub w biurze zawodów. Bilety w cenie od 1 do 25 turniej piłkarzykówImprezę dla fanów gry w piłkarzyki przygotował gdyński przy ul. Świętego Piotra 2. Rywalizacja połączona z dobrą zabawą odbędzie się w niedzielę, 24 lipca. Zmagania rozpoczną się o godz. 19, a zapisy wystartują godzinę wcześniej. Wpisowe od dwuosobowej drużyny to koszt 20 zł. Pozostałe imprezy i treningi dla aktywnych: Opinie naszych użytkowników Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...) Agnieszka K. Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca. Beata z Łodzi Bardzo często korzystam z serwisu Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję. Elżbieta J., mama i nauczycielkaCzytaj inne opinie » W 2020 r. otrzymał NAGRODĘ GŁÓWNĄ w konkursie ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU, w kategorii: Internet. Organizatorem konkursu jest: Komitet Ochrony Praw Dziecka. Na skróty: W tym miejscu są zebrane linki do różnorodnych ćwiczeń na orientację przestrzenną. Zadania polegają na odkodowaniu drogi lub wyrazów. Znajdziesz tu arkusze zarówno dla przedszkolaków, jak i dla uczniów. ↑Do góry Skala Inteligencji Wechslera dla dzieci WISC-R:bada dzieci do 16 roku życiaskala służy do pomiaru poziomu inteligencji ogólnejanaliza taka umożliwia określenie „słabszych” i „silniejszych” stron intelektu badanego dziecka; ułatwia diagnozę klinicznąSkala Inteligencji Wechslera dla Dorosłych WAIS-Rbada młodzież od 16 roku życia, dorosłychskala służy do pomiaru poziomu inteligencji ogólnejanaliza taka umożliwia określenie „słabszych” i „silniejszych” stron intelektu badanego; ułatwia diagnozę klinicznąCOLUMBIA – Skala Dojrzałości Umysłowej Columbia:bada dzieci od 4. do 10. roku życiatest niewerbalny służący do oceny poziomu dojrzałości umysłowej dziecka, definiowanej jako “zdolność do rozumowania”Test Matryc Ravena w Wersji Kolorowej TMK dla dzieci:służy do pomiaru inteligencji ogólnejBateria metod diagnozy rozwoju psychomotorycznego dzieci pięcio- i sześcioletnich:bada dzieci w wieku 5;00-6;11niezbędna do diagnozy gotowości szkolnejskłada się z testów diagnozujących funkcje wzrokowo-przestrzenne, funkcje słuchowo-językowe, orientację w przestrzeni, sprawność motoryki małej, sprawność motoryki dużej, rozwój poznawczy i Rysunku Rodziny:jedna z diagnostycznych metod poznania dzieckajedna z metod projekcyjnych pozwalających na poznanie osoby badanej na tle własnej rodziny; jako metoda projekcyjna dociera do podświadomych i nieświadomych motywów postępowania, ukrytych myśli i leków znajdujących się w umyśle dzieckaProfil Psychoedukacyjny PEP-R:skala służąca do konstruowania programów terapeutycznych dla dzieci wymagających wspomagania rozwojuokreśla ona co dziecko umie i czego jest w stanie się nauczyć w najbliższym czasieCena:Badanie psychologiczne (badanie testem) – od 100 do 300 pln Diagnoza funkcjonalna PEP-R – 350 pln (2-3 spotkania) Powrót Zapisz się na wizytę SCENARIUSZ ZAJĘĆ Osoba prowadząca zajęcia: Agnieszka Sawicka Grupa wiekowa: 5- latki TEMAT TYGODNIA: Orientuję się w przestrzeni i w schemacie własnego ciała TEMAT ZAJĘCIA: „Od stóp do głów” – zabawy i ćwiczenia sprzyjające orientacji w schemacie własnego ciała oraz orientacji przestrzennej. METODY: – czynnościowe – słowne – poglądowe FORMY: – praca indywidualna – praca z całą grupą CEL OGÓLNY: utrwalenie znajomości schematu ciała i orientacji w przestrzeni CELE OPERACYJNE: dziecko: – prawidłowo nazywa i wskazuje części ciała; – potrafi wskazać różnice i podobieństwa w wyglądzie własnego ciała i innej osoby; – wykonuje ruchy izolowane – porusza określoną częścią ciała (np. tylko ręką, tylko głową, nogą i ręką, itp.); – rozróżnia i prawidłowo wskazuje kierunki w przestrzeni (w przód, w tył, w prawo, w lewo); – recytuje wierszyki utrwalające nazwy części ciała oraz kierunki w przestrzeni; – chętnie uczestniczy w zabawach ruchowych związanych z rozróżnianiem prawej i lewej strony ciała; – prawidłowo posługuje się liczebnikami głównymi w zakresie 6 oraz liczebnikami porządkowymi w zakresie 5 (liczy palce u rąk); POMOCE: kartoniki ze zdaniami prawdziwymi i fałszywymi na temat części ciała ludzkiego, 2 pojemniki (z uśmiechniętą i smutną buzią), plastikowe kółko, woreczek, pokrywka od pudełka, dwie rolki bibułki, 2 paski tektury, szablony dłoni i stóp (wycięte przez dzieci), obrazki dzieci, napisy: START, META, kostka liczbowa, dyplomy (dla każdego dziecka); PRZEBIEG ZAJĘĆ: 1. „ Iskierka” – zabawa w kręgu. Dzieci siedzą w kole, trzymając sie za ręce. Nauczycielka mówi: „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci do moich rąk”. Dzieci witają się uściskiem dłoni. 2. „Chodźcie do koła” – powitanie dzieci piosenką. „Chodźcie wszyscy tu, do koła. Zabawimy się wesoło. Witamy wszystkich was. Na zabawę nadszedł czas. Prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, cały tułów oraz głowa. Witamy was”. 3. „Tacy sami” – rozmowa na temat różnic i podobieństw w wyglądzie ciała ludzkiego. Nauczycielka prosi dwoje dzieci (chłopiec, dziewczynka) aby stanęły obok siebie. Pozostałe dzieci przyglądają sie im uważnie i mówią czym się różnią ( ubiór, wzrost, kolor oczu, płeć…) i co mają wspólnego. Dochodzą do wniosku, iż każdy z nas inaczej wygląda, ale jesteśmy zbudowani tak samo (mamy dwie ręce, nogi…). 4. „Dziecko do dziecka” – zabawa w parach przy muzyce. Dzieci poruszają się w rytm muzyki w dowolny sposób. Na hasło: „dziecko do dziecka” szybko dobierają się w pary. Gdy słyszą muzykę tańczą razem. Na przerwę w muzyce nauczycielka wywołuje nazwy części ciała, którymi dzieci w swojej parze mają się dotknąć np. noga do nogi, plecy do pleców, nos do nosa, ucho do ucha itp. Gdy ponownie usłyszą „dziecko do dziecka” dobierają się w nowe pary i zabawa trwa dalej. 5. „Prawda czy fałsz?” – rozróżnianie zdań prawdziwych i fałszywych na temat części ciała. Dzieci losują zdania typu: – człowiek ma dwoje oczu – człowiek ma dwie lewe ręce – dłoń człowieka ma 6 palców – człowiek ma dwie prawe nogi – człowiek ma kolana – człowiek ma 1 łokieć – człowiek nie ma ramion – człowiek nie ma stóp – człowiek ma z przodu brzuch, z tyłu plecy Dziecko umieszcza zdania prawdziwe w pojemniku z uśmiechniętą buzią, fałszywe w pojemniku z buzią smutną. Samodzielnie wskazuje części ciała, o których jest mowa w określonym zdaniu (następnie wszystkie dzieci razem). Podaje prawidłowe odpowiedzi. Nauczycielka zadaje dodatkowe pytania, daje zadania do wykonania np. pokaż prawą rękę, lewą rękę, tupnij prawą nogą, policz palce (dziecko liczy palce na podstawie wiersza: „Pierwszy palec, drugi, trzeci”, porównuje ilość palców w prawej i lewej dłoni, podaje nazwy kolejnych palców – kciuk, wskazujący…). 6. „Dziwny taniec” – poruszanie określoną częścią ciała przy muzyce. Nauczycielka zaprasza dzieci do „dziwnego tańca” – tańca na siedząco. Wyjaśnia im, iż całe ciało musi być nieruchome. Tańczy jedynie ta część ciała, którą wywoła nauczycielka np. oczy, jeden palec, dwa palce, prawa dłoń itp. Przed rozpoczęciem zabawy nauczycielka pyta dzieci w jaki sposób mogą np. tańczyć oczy (dzieci podają swoje propozycje typu: można mróżyć oczy, zamykać, otwierać, patrzeć w prawo, w lewo…). Podczas zabawy każde dziecko „tańczy” według własnego pomysłu. 7. „Budowanie człowieka” – wspólne układanie ludzkiej postaci. Nauczycielka rozkłada na dywanie przedmioty znajdujące się w sali przedszkolnej ( plastikowe kółko, woreczek, pokrywka od pudełka, dwie rolki bibułki, dwa paski tektury, wycięte szablony dłoni i stóp). Układają postać ludzką na dużym arkuszu papieru. Dorysowują mazakami części twarzy (oczy, rzęsy, brwi, nos, usta). Po ułożeniu nauczycielka pyta dzieci jak można tę postać nazwać. Dzieci podają różne propozycje. 8. „W przód, w tył” – zabawa na rozróżnianie kierunków w przestrzeni. Nauczycielka pokazuje obrazki dzieci, które mają dla przedszkolaków różne zadania do wykonania np. – Marek: Idź 5 kroków do przodu – Wojtek: Idź 3 kroki do tyłu – Ela: Powiedz kto siedzi z twojej prawej strony – Emilka: Pokąż co należy zrobić, gdy przechodzimy przez ulicę – Kacper: Zaproś wszystkie dzieci do gimnastyki Dziecko wybiera sobie określony obrazek i wykonuje polecenie. 9. „Labirynt” – układanie na dywanie szablonów stóp. Nauczycielka pyta dzieci co oznacza słowo labirynt. Wiedzą, iż mają do pokonania pewną drogę, aby dojść do określonego punktu (niespodzianki). Układają na dywanie szablony stóp (wycięte wcześniej przez dzieci). Ilość kroków wyznacza rzut kostką. Przedszkolaki wskazują kierunki i układają trasę labiryntu od napisu „START” do napisu „META”. Nauczycielka pokazuje dzieciom niespodziankę do której „doszły” (DYPLOM przedszkolaka, który dużo wie – dla każdego dziecka). 10. „Siedmioskoczek” – zabawa muzyczna. Dzieci podskakują po obwodzie koła przy muzyce. Zatrzymują się przodem do środka koła i klaszczą 3 razy. Odwracają się do tyłu, klaszczą 3 razy i ponownie stają twarzą do środka koła. Słyszą sygnał dźwiękowy przy którym nauczycielka mówi: prawa ręka. Dzieci podnoszą prawą rękę do góry. Zabawa po obwodzie koła ponownie się powtarza. Za każdym razem słychać o jeden sygnał dźwiękowy więcej. Na koniec zabawy dzieci słyszą następujące komendy: prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, prawe kolano, lewe kolano, prawy łokieć, lewy łokieć. Taniec kończy się ukłonem wszystkich dzieci. 11. „Cicho, cichutko” – masaż relaksacyjny. Nauczycielka mówi teksty krótkich wierszyków, przy których dzieci masują swoją nogę („Cicho, cichutko”), oraz plecy dziecka siedzącego przed nim („Dreszczyk”). 12. Wręczenie dzieciom dyplomów. Nauczycielka gratuluje dzieciom wiedzy na temat budowy ciała ludzkiego i orientacji w przestrzeni. Wręcza każdemu dyplom, na którym dziecko odrysowuje swoją dłoń. WIERSZE WYKORZYSTANE PODCZAS ZAJĘĆ: 1. „Pierwszy palec, drugi, trzeci – tak potrafią liczyć dzieci. Czwarty, piąty palec mam – widzisz? Umiem liczyć sam. Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć”. 2. „Ręce, nogi” Ręce robią: klap, klap, klap. Nogi tupią: tup, tup, tup. Tutaj swoją głowę mam, a na brzuszku: bam, bam, bam. Buzia robi: am, am, am. Oczy patrzą tu i tam. Tutaj swoje uszy mam a na nosie sobie gram. 3. „Wyliczanka” Pokaż Jasiu gdzie masz oko, gdzie masz ucho a gdzie nos. Pokaż rękę, pokaż nogę, gdzie na głowie sterczy włos. Daj mi rękę, tupnij nogą, kiwnij głową tak i nie. Klaśnij w dłonie, hop do góry, razem pobawimy się. 4. „Raz, dwa, trzy, cztery, raz, dwa, trzy. Bardzo zdrowo i wzorowo co dzień się gimnastykować. W lewo skręt, w prawo skręt, teraz dotknij własnych pięt. W górę kolano, ręce do boku, trzymaj się prosto, głowa wysoko”. 5. „Kółko małe, kółko duże, głowa prosto, ręce w górze. Ręce w prawo, ręce w lewo, tak się chwieje wielkie drzewo”. 6. „Gimnastyka to podstawa dla nas dzieci dobra sprawa. Ręce w górę, w przód i w bok, skłon do przodu, przysiad, skok. Marsz do koła, gra muzyka i skończona gimnastyka”. Wiersze do masażu relaksacyjnego: 1. „Cicho, cichutko” Cicho, cichutko, w puszystej kurteczce, chodziła raz myszka po gładkiej półeczce. Znalazła ser żółty, ząbkami go jadła, strzepnęła okruszki w kąciku usiadła, okruszki zebrała, ząbkami je zjadła, po gładkiej półeczce chodziła w kurteczce. 2. „Dreszczyk” Tędy płynie rzeczka, idzie pani na szpileczkach, tu przebiegły konie, tędy przeszły słonie, a tu idzie szczypaweczka, zaświeciły dwa słoneczka, spadł drobniutki deszczyk, czy przeszedł cię dreszczyk? Utwory muzyczne wykorzystane podczas zajęć: 1. Chodźcie do koła (taniec integracyjny – KLANZA) 2. Kałużowy deszcz (podkład muzyczny) 3. Menuet A – dur – Wolfgang Amadeusz Mozart (taniec integracyjny – KLANZA)

test na orientację dla dzieci